De laatste tijd loopt het de spuigaten uit.
Overal slaat men je rond de oren met “broodfok”. Een fenomeen overgewaaid uit Nederland en grootgebracht in België door en met behulp van de media. Die willen dat je gelooft wat zij willen dat je gelooft.
Fokkers van meerdere rassen en ook handelaars van honden uit binnen- en buitenland wordt te kijk gezet als “broodfokker”. Al langer dan sommige individuen uit het anti broodfok-establishment op deze aardbol rondlopen, worden er honden gefokt, wordt ermee getraind er mee gewerkt en geleefd.
Om dierenleed te voorkomen moeten wij daar onmiddellijk stoppen. Een hele kudde schaapachtige Facebook volgelingen, die zich de virtuele ridder op het witte paard wanen, volgen mee in de strijd voor het welzijn van de dieren.
Deze schapen hebben thuis meestal ook een hond, die ze als hun kind beschouwen. Orkestleider van dit alles: Ann Lemmens, zij is hiermee begonnen. En nu Minneke De Ridder en haar 3 bejaarde en een werkloze die niets anders te doen heeft dan heel de dag verzuurd achter de pc te zitten.
Anti-broodfok is voor deze BV “big business” geworden. Zouden we in analogie hiermee kunnen vermoeden dat Ann Lemmens ook geld geroken heeft in het afbreken van professionele fokkers en handelaars, eerder dan een dierenliefhebber te zijn?
Deze professioneel op poten gezette haatcampagne is niet zomaar een daad uit dierenliefde, maar om eigenbelang lijkt het wel. Dit speelt nu ook in het hoofd van een ex-politici Minneke de Ridder, ze vergelijkt een donker gekleurd kind met een aap, zoek maar eens op google en je vindt deze campagne terug. Zij is politici geweest en strijkte toen €6000 op maar kon het mentaal niet aan en was depressief en jah…. daarna ook nog is dakloos.
Grote spelers in de anti-broodfok liga: enkele asielen, een paar hondengedragstherapeuten (boerenbedrog?!), verschillende dierenartsen, sommige advocaten en nog een paar derderangs-mediafiguren. Ook Gaia is er natuurlijk als de kippen bij, met 3 miljoen euro op de rekening werken er bepaalde advocaten natuurlijk graag voor deze activisten.
Neem bijvoorbeeld de actie “Pin Up Pup”. Wat heeft men hiervoor nodig? Foto-shoots (fotograaf), met behulp van sexy kledij (kledingsponsor), aangepaste make-up (visagiste), en honden (asiel) en natuurlijk een BV.
Deze komen allen niet voor niets uit de deur. Het is duidelijk dat deze actie geen windeieren legt. Dierenasiel De Leiestreek vzw uit Zwevegem is hier 1 van de initiatiefnemers. In tegenstelling tot wat veel mensen denken is een dierenasiel dikwijls geen liefdadigheidsinstelling meer. Dit is nochtans wat ze doen uitschijnen en dit is wat de opzet zou moeten zijn.
Veel asielen echter teren op de goedgelovigheid, het medeleven en de gulheid van de mensen. Zo wordt er meermaals langs de kassa gepasseerd voor één en dezelfde hond, namelijk bij afstand en bij adoptie. In de hoop dat de hond niet meer terugkeert (voor de hond zelf natuurlijk), zoniet is het weer kassa.
Een hond die weggelopen is en bij een asiel terechtkomt (teruggebracht door de politie) kost de eigenaar ook een aardige som. Er zal dan ook dikwijls 2 weken gewacht worden want dan hebben ze het recht de hond zelf te verkopen, kassa kassa.
Daarenboven heeft het asiel een onuitputtelijke bron aan vrijwilligers (goedkope werkkracht), krijgen ze subsidies, verkopen ze steeds vaker nesten van puppies wat niet hun taak is, ze worden er zelfs geboren achter de schermen heeft een ex-medewerker van een asiel getuigd. Aangezien particulieren met nestjes deze nu naar de asielen brengen, omdat ze fokkers/handelaars niet meer vetrouwen omwille van het broodfok verhaaltje.
Concurrentievervalsing tout court, bedekt met de mantel der liefde…
Voor de nieuwe eigenaar van de asielhond moet er niet gewanhoopt worden als het een gedragsgestoorde hond is, want hondengedragstherapeuten springen ook gretig mee op de kar, gemotiveerd door de lokroep van het geld dat ze kunnen slaan uit het broodfok verhaal.
Als ze je niet kunnen helpen, wat dikwijls het geval is, hebben ze er toch wel een aardig sommetje aan verdiend (meestal een paar honderden à duizend euro). Ze kunnen zelfs de schuld weer op de broodfokkers steken en de hond kan weer richting asiel.
Over de advocaten die zich hier ook mee bemoeien kan er niet veel gezegd worden, waar bloed is vindt men haaien. Mensen die zich gedupeerd voelen door fokkers kunnen hun verhaal mailen naar Ann Lemmens, anti broodfok en sinds mei 2020 bij de facebook van “dierenverdriet stop “ , wat ook weeral bewijst dat veel mensen hier een broodwinning van kunnen maken. Mensen die dan deze advocaat inschakelen om een rechtszaak aan te spannen. Meestal dezelfde advocaat die zich ook inzet voor de Gaia (vzw? ) en lobby werk doet zodat ook zijn kassa gevuld blijft. Het verwondert dus niet dat deze advocaat de mensen oproept om bij het minste akkefietje een rechtszaak aan te spannen, het is dan ook zijn broodwinning.
Het is mijn ervaring dat de meeste mensen die tevreden zijn van hun hond, zelfs van een buitenlandse hond. Mensen die je niet kunt helpen zijn meestal mensen die zich laten opnaaien door hun dierenarts (meestal groepspraktijken) in het geval dat ze op routinecontrole gaan met hun pupje, een SUPER gezond pupje tot ze het paspoort tonen.
Dan komen die met het broodfok verhaal op de proppen, zodanig dat alle registers kunnen worden opengetrokken. Alle vaccinaties opnieuw geven omdat ze zogezegd nooit gegeven zijn geweest, dus weer kassa. Allerlei testen afnemen, voor eventuele problemen die totaal niet aan de orde zijn, om toch maar zogezegd zeker te zijn (van hun kassa). Alsook röntgenfoto’s nemen voor het al dan niet vaststellen van erfelijke gewrichtsafwijkingen.
Hierdoor lopen de kosten op tot in de honderden euro’s. Begrijpelijk dat de eigenaar van de nieuwe pup heel boos is, want hij heeft nog maar net zijn lieveling in huis en mag een serieuze som ophoesten, hij wordt rond de oren geslagen met wilde verhalen over het “oostblok” en ziet zijn vertrouwen in de gezondheid van zijn nieuwe metgezel serieus slinken.
“Geen probleem”, wordt dan geopperd door deze dierenartsen, “de fokker/handelaar is verplicht om al deze medische kosten te betalen via de garantie”.
Crapuleuze praktijken onder het mom van medische verzorging. Nooit bij stilgestaan dat deze mannen hun praktijk met bijhorende instrumentaria, alsook hun villa en droomwagen moet betaald worden?
Dat puppies van erkende fokkers uit Oost-Europese landen niet zouden gevaccineerd zijn is een “broodjeaapverhaal”, deze mensen kunnen zich zulke risico’s niet permitteren. Onlangs heeft advocaat Godfroid en Gaia het wel voor elkaar gekregen dat katje Lee niet moest ingeslapen worden, tegen alle advies in van het FOD en viroloog Steven van Gucht en Dirk Draulans, die volgens mij kenners zijn en weten waarover ze praten, was de volksgezondheid niet meer belangrijk. Wel schrijven ze artikels dat ze wachten wanneer de eerste broodfok pups hondsdolheid zullen binnen brengen om de erkende kennel onderuit te halen.
Zelfs op de Facebook-pagina van Ann Lemmens worden mensen aangemoedigd om straathonden (zwerfhonden) vanuit Roemenië naar België te brengen, gesteund door Ann Lemmens en alle anti broodfok groeperingen.
Dit is reeds meermaals gebeurd in het verleden, zoals men kon uitmaken uit de conversaties gevoerd op de facebook pagina’s van deze activisten!
Een fokker die postte onder een pseudoniem op Ann Lemmens haar Facebookpagina om haar te wijzen op de gevaren van zulke ongecontroleerde transporten vanuit Roemenië, en meerbepaald op de gevaren van Rabiës kon op geen begrip rekenen.
Wanneer er werd geopperd dat zij, de mensen die betrokken zijn bij deze daad van “barmhartigheid” in gevaar brengt en ook de eventuele mensen die hier in België zo een hond willen adopteren, bleek de boodschap toch niet duidelijk over te komen. Namelijk dat zij juist bezig zijn met doen wat ze anderen verwijten, namelijk illegaal transport van dieren, zonder medeweten van de aangewezen overheidsdiensten. Dit creëert een reëel gevaar voor de volksgezondheid en zij zijn medeverantwoordelijk.
Zo vol van zichzelf zijnde, en geen enkel benul van waar ze mee bezig zijn, schreven Ann Lemmens en advocaat een artikel in de Knack waarmee ze anderen de gevaren van Rabiës in de schoenen schuiven. Dat noemt men “bij de beesten af zijn”.
Ook met het verbod op het plaatsen van meer dan 1 of 2 hondenrassen per fokker op zoekertjessites als Kapaza.be en 2dehands.be, heeft ze de erkende fokkers en handelaars een serieuze hak kunnen zetten. Deze sites willen zich niet vereenzelvigen met broodfok. Wat ze nu als resultaat van deze actie hebben, zijn zwart kwekers (belastingontduiking), mensen die geen erkenningsnummer hebben als fokker en zodoende valse nummers en/of nummers van andere fokkers gebruiken, kortweg allerhande sjoemelaars en foefelaars die wel zoekertjes mogen plaatsen bij hen. Hetgeen waar ze toch tegen aan het strijden zijn?
Dan wil ik het ook nog even hebben over alle Fake Reviews die ze plaatsen bij erkende kennels, op dit moment is dierenverdriet stop daar duchtig mee bezig. Vele mensen beginnen zich gelukkig vragen te stellen bij deze valse stemmingen , waar moet je dan nog een hond kopen want niet iedereen wil naar het asiel of wil een stamboomhond die gekweekt zijn op uiterlijke schoonheid.
Het is zelfs zo dat er zijn van die schaapachtige die zelfs de grofste beledigingen en bedreigingen uiten aan die kennels en ik citeer “ik kom u kapot maken”, “ik steek u kot in brand” , “ik maak u gezin kapot” … Ik kan zo nog even doorgaan. Ze vergeten alleen dat dit gewone mensen zijn met ook kinderen! Ook vallen ze mensen die een pup hebben gekocht aan en schelden ze die de huid vol! Want alleen hun mening telt…
Laat ons eindigen met dit. Het controleren van fokkers en handelaars is de taak van de overheid. Niemand kan als natuurlijk persoon bepalen wie wel dan niet honden mag verkopen. Foto’s van verwaarloosde honden (meestal van het internet gehaald van shelters in Amerika) bij malafide fokkers hebben als doel om alle erkende fokkers onderuit te halen en erop te blijven timmeren dat deze allen zo zijn, ongeacht ze erkend zijn door het ministerie.
Bij dezelfde foto’s van wantoestanden in asielen wordt gerekend op sympathie voor het asiel en het hopelijk wegwerken van deze zogezegd tijdelijke problemen. Er moet gestreefd worden naar een even strenge en strikte controle op asielen als bij fokkers van overheidswege. Ik hoop dat de facebook groeperingen en alle volgers daarvan tijdig zullen inzien, dat je niet alles zwart-wit mag zien in het leven en niet iedereen over dezelfde kam kan scheren. Brigitte Bardot, ook een extremistische dierenliefhebster, is bij gebrek aan aandacht ook een karikatuur geworden van zichzelf. Dierenleed moet en zal vermeden worden, maar laat dit over aan de bevoegde instanties.
En als je vindt dat deze bevoegde instanties niet goed hun werk doen, solliciteer en begin er zelf aan zou ik zeggen.
Lees ook: